Rust… of toch onrust?

Gisterenavond hadden we al besloten dat we vandaag naar het strand zouden gaan. En zo gingen we rond half 11 het heuveltje van de camping af richting de baai. We troffen een gezellig klein strandje van grote ronde kiezels en mooi helder schoon water. Nikki’s eerste reactie “een strand van stenen!!??” 😃😃 Niet bij stilgestaan dat dat voor haar een heel nieuw fenomeen is…

Voor ons neus lag een groots water-klim-en-klouter kussen. En ondanks dat de beheerder echt zeer bedenkelijk naar Nikki keek met haar (nog maar) 6 jaar, mocht ze er toch op! We hebben hem alledrie even uitgeprobeerd! Voor de een wat succesvoller dan voor de ander 😆

Zie hier Peter zijn ‘avontuur’: video

(ik heb er zelf maar 3 tellen opgezeten hoor 🤣🤣🤣🤣)

Na eventjes te hebben uitgerust en een broodje te hebben gegeten voor onze tent zag Nikki het wel zitten om weer te gaan zwemmen. En Peter, die zijn kans schoon zag op een middagje rust, stemde toe. Ik werd op mijn beurt erg onrustig van het idee en zo ging ieder zijn eigen pad. Peter las een boek aan het zwembad, Nikki speelde met haar vriendin in het zwembad (wederom 100x glijbaan) en ik heb een wandeling langs een stukje van de kust gemaakt.

Vanaf de camping zijn er een paar leuke rondjes te lopen die allen langs de kustlijn starten. Mooi vlak pad en waanzinnige uitzichten, ik denk ook heel mooi met zonsondergang! Zo overdags vond ik het wel zeer pittig in de hete zon 🥵 maar heeeerlijk om wat meer van het mooie landschap hier te zien. 

(op het kaartje zie je onze camping in geel en het startpunt gemarkeerd als S)