Met knikkende knieën ;)

Tja, zo kwam ik dus uit bed… met knikkende knieën! Haha!
Dat hiken veel van je knieën vergt dat weet ik inmiddels. Nu is het ook wel zo dat we geen ‘echte’ wandelschoenen hebben, mede het resultaat van het feit dat we geen dingen hebben gepland toen we deze reis uitstippelden (en nog steeds niet). Zeker geen pittige hikes! Sommige dingen zijn in mijn geval ook wel goed om niet van te voren te weten ;)

Wat betreft dat hiken… het was Nikki die gisterenmiddag heel nuchter opmerkte dat die ‘gekke stokken’ waar mensen mee lopen toch wel nuttig zijn. Tja, ik kan haar geen ongelijk geven!

Vandaag dus een dagje rustig aan (knie-rust), op en rondom het Landal park, wat erg goed heeft uitgepakt! Nikki had ik ingeschreven voor een uurtje met Bollo in de ochtend: eerst een picknickmandje knutselen, gevolgd door een kleine picknick met Bollo! Daar heeft ze met volle teugen van genoten en tevens haar nieuwe vriendinnetje Elif leren kennen, waar ze vervolgens tot 3 uur ‘s middags mee heeft buitengespeeld en getekend.

Om 3 uur begon Peter toch wel wat onrustig te worden. Hij ziet al een aantal dagen hier de ‘mountain carts’ komen en gaan, en had Nikki eindelijk zover om met hem mee te gaan. En daar gingen ze… 

Eerst met de skilift de berg op:

Uiteraard de ‘mountain cart’ ook:

En dan!?? Naar beneden racen!

Ik? Ik heb heerlijk onderaan de berg van het zonnetje zitten genieten. Mijn knieën kunnen er weer tegenaan. Dus nu eens kijken wat we morgen willen beleven!