De prachtige westkant en ons eten

Na het bezoekje aan Verona gisteren vond Nikki dat de laatste twee dagen in Italië wel ‘Nikki dagen’ mogen zijn. Gezien de temperatuur, 30 graden en geen zuchtje wind, geen verkeerd idee. Laten we zeggen dat we een middenweg proberen te vinden. Vandaag is Peter te voet een stukje van de westkant van het Gardameer gaan verkennen en morgen willen we in de ochtend met zijn drieën een wandelingetje maken door het plaatselijke dorpje. Uiteraard heeft Peter wat mooie plaatjes weten te schieten tijdens zijn wandeling vandaag zodat we met hem mee kunnen genieten.

Een vraag die mij een paar keer is gesteld is hoe het met eten gaat. Het is met name mentaal een uitdaging, aangezien je op vakantie continue aan allerlei lekkers wordt blootgesteld zoals ijsjes, Italiaanse pizza’s en pasta’s, de meest lekkere broodjes etc. En ja, dat gaat de ene dag beter dan de andere. In de basis gaat het zeker wel erg goed. Ik heb gemerkt dat in welk land ik ook ben dat ik eigenlijk altijd wel weer goede producten kan vinden en zelfs ook nieuwe snacks die ik mag hebben. Dus dat geeft me wel vertrouwen in het ‘aangaan’ van nieuwe vakantiebestemmingen.

Zo heb ik bijvoorbeeld in Zwitserland al wat hartige zoutjes op basis van olijfolie op de kop getikt en hier in Italië lekkere chocolade met stukjes frambozen en stukjes citroen. Gisteren in Verona stuitte ik op een tentje wat ijsdrankjes maakte van diepvriesfruit en sap. Dus het is zeker mogelijk, maar het vereist wat meer (zoek) tijd.

Halverwege de tweede dag hier in Italië merkten wij in de supermarkt dat de broodjes in heel andere ‘vakken’ (met verschillende kaartjes erop) lagen dan de dag ervoor, waar ik dus al 1,5 dag het nodige van op had. Wat er in resulteerde dat ik wat minder fit was en mijn bovenbenen helemaal onder de eczeem zaten. Lekker met dit warme plakkerige weer ;) daarna wel weer vrij snel opgelost door verpakt brood te kopen wat ik zeker wel mag hebben. Echt uiteten doen we niet zo snel, omdat het veelal ook qua taal lastig is om een en ander duidelijk te maken. Uiteraard hebben we wel de nodige lekkere versnaperingen voor Peter en Nikki tussendoor, en ik kook natuurlijk als de beste :) :)

En wat Nikki zoal bezighoudt naast de kidsclub, haar Italiaanse vriendinnen Angelica en Valentina, en het zwembad? Minislakjes! De bomen zitten hier vol minislakjes, die verzameld ze en legt ze op ons terras, waar ze vervolgens tegen de witte pilaren omhoog klimmen. Op de kidsclub heeft ze ze vandaag zelfs getekend!