Hallo Zwitserland!

En daar ben ik, enorm aan het genieten van de ruimte (echt TE fijn om gewoon rechtop te kunnen staan en rond te lopen) en het uitzicht van ons nieuwe onderkomen, en aan het denken waar ik zal beginnen met vertellen. Waar ik eerder dacht dat ik vandaag niet zoveel te vertellen zou hebben is het eigenlijk toch opnieuw een hele mooie en noemenswaardige dag geworden.

Gisterenavond maakte ik me nog wat zorgen (ik vind eigenlijk elke dag wel iets nieuws om me zorgen om te maken, eerlijkwaar) want Nikki had na het avondeten ineens weer diarree. Wellicht de friet en nuggets toch nog net iets te snel na haar buikgriep, geen idee… Gelukkig vanmorgen Nikki weer de oude en probleemloos ontbeten.

Op de planning stond een laatste boodschapje, inpakken en uitchecken. Aangezien we niet zoveel hadden uitgepakt, en Peter nog exact wist in welk hoekje en gaatje van de auto elke tas paste gingen we vrij soepel door de ochtend heen. Rond elf uur reden we uiteindelijk af op onze eerste bestemming van die dag: een officiele TUV autogarage in Saarbrucken. Deze autogarages zijn 1 van de de weinige plekken die de mileustickers verkopen, en die hebben we nodig als we naar Heidelberg gaan.

Vervolgens gaan rijden in de richting van Straatsburg. Rond Straatsburg het spontane idee opgepakt om toch nog ergens even een leuk tussenstopje te maken. Stond oorspronkelijk niet op de planning, want volle auto, we willen op tijd in zwitserland zijn, etc, etc. Maar ja… we rijden langs allemaal leuke nieuwe plekken… is ook wel zonde om zomaar aan ons voorbij te laten gaan. Doordat het in Straatsburg regende zijn we verder gereden naar het eerst volgende stadje waar wel de zon scheen: Colmar. En dat bleek zowaar een van de mooiste steden van de Elzas te zijn! We hebben er een half uurtje rondgelopen en de meest mooie straatjes en gebouwen gezien.

Ook kwamen we deze tegen, het vrijheidsbeeld. De maker van het echte vrijheidsbeeld komt oorspronkelijk uit Colmar.

Na Colmar redelijk snel Zwitserland binnengereden, aan de grens werden we voorzien van het vignet wat Peter thuis had laten liggen. Zwitserland was meteen zo anders! Enorme bergen met van die ‘thomas de trein’ tunnels waar je met je auto doorheen gaat om aan de andere kant te komen. Voor Nikki heel erg leuk. Ook meegemaakt dat het aan de ene kant van de tunnel echt gigantisch hoosde en toen we er aan de andere kant uitkwamen dat de zon scheen; een boze wolk achter de berg dus!

En had ik al gezegd wat een heerlijk onderkomen we hebben :) wat een ruimte… dit is ons appartement (onderste verdieping) en ons uitzicht.

En Nikki? Die slaapt hier als een koningin in haar ‘nieuwe’ bed met normaal beddengoed. In de tiny home waren de slaapzakken toch wel wat heet en dat zorgde voor een hoop gedraai.